« بايستيد و نجات خداوند را ببينيد » ( خروج 14 : 13 )
اين فرمان براي ايمانداراني است كه در پس مشكلاتي بزرگ در بحراني غير عادي بسر مي برند ، نه راه پيش دارند و نه راه پس .
فرمان استاد اين است : « بايستيد » ( آرام باشيد ). ياًس خواهد گفت
همه چيز را رها كن و بمير » اما خداوند مي خواهد كه ما در اميد مسرور باشيم و با ستايش از محبت اوقوت بيابيم . ترس مي آيد و مي گويد : « به دنيا برگرد ، تو نمي تواني زندگي مسيحائي داشته باشي ، خيلي مشكل است ، آرمان هاي خود را رها كن.»
اگر تو واقعا فرزند خدا هستي ، از اين تلقين هاي شيطان فريب نخواهي خورد . شتاب زدگي مي گويد :« زود باش ، تكان بخور ، تنبلي نكن.» و ما دست بكار مي شويم كه يك كاري بكنيم ، به جاي آنكه همه چيز را به او بسپاريم كه نه يك كار بلكه همه كارها را براي ما انجام خواهد داد .
خودخواهي با غرور خواهد گفت : « اگر جلوي تو دريا است ، به پيش برو ، معجزه خواهد شد .»
اما ايمان به هيچ كدام از آنها توجهي نمي كند ، فقط به خدا نگاه مي كند كه مي گويد : « مثل يك مرد ، بر روي صخره آرام بايست . و با صبر وشادماني منتظر صداي هدايت كننده براي دستورات جديد باش.» مطمئن باش كه ديري نگذشته مانند موسي صداي آسماني خدا را خواهي شنيد كه به تو مي گويد : « به پيش برو » همان گونه كه به قوم اسرائيل گفت .
س. ه. اسپرجان