او دهان خود را نگشود

« او دهان خود را نگشود » ( اشعيا 53 : 7 )
   چقدر عالیست  كه سوء تفاهمات  ، بدگوئي يا پايمال شدن حق خود را با روح شيرين و ملايم بپذيريم .

براي آزمايش شخصيت ايماندار چيزي سنگين تر از اين ها وجود ندارد . اين ها بايد خالص يا بدلي بودن طلاي ما را به اثبات برسانند . آيا مي دانيم ، كه چه بركات عظيمي در پشت چنين تجربياتي پنهان است ؟ تنها بايد بتوانيم مانند داود وقتي كه دشمن اش « شمعي » او را لعنت   مي كرد و سنگ مي انداخت ، بگوئيم : « بگذاريد كه دشنام دهد … شايد خداوند به عوض دشنامي كه او امروز به من مي دهد به من جزاي نيكو دهد » ( دوم سموئيل 16 : 11 – 12 )

    بعضي ها در برابر گفته هاي ناخوشايند و نادرست مخالفين خود آن چنان ناراحت و غمگين      مي شوند كه حتي از دعوت الهي خود دست كشيده ، ديد و روياي خود را از دست مي دهند و يك زندگي كم ارزش و ضعيفي را در پيش مي گيرند . اين به لانه زنبورها شباهت دارد . اگر از ترس زنبورها از جمع كردن عسل منصرف شوي ، آن ها تو را نيش خواهند زد و تو فرصت تصاحب عسل خوشمزه و مفيد را از دست خواهي داد .

    از خداوند بطلبيم كه به ما از همان روح خودش عطا كند ، كه توهين مي شد ولي خود توهين    نمي كرد ، زجر مي ديد اما خود تهديد نمي نمود ، بلكه خويشتن را به داورعادل سپرد تا دعوت خود و اراده خدا را كاملا به انجام رساند.

     همواره به ياد آوريد كه هنگامي كه گناهكاران عليه او سخن مي گفتند ، او به همين صورت تحمل مي نمود . پس ضعيف و خسته خاطر نشويم.
—
سخنان زبانم و تفكر دلم منظور نظر تو باشد، اي خداوند كه صخره من و نجات دهنده من هستي